蒙门泰语หม่อมเหม็น,1779年—1809年),又名昭华·门(เจ้าฟ้าเหม็น)、颂德·帕昭·兰特·昭华·公摩坤·刹帝利努七(สมเด็จพระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ กรมขุนกษัตรานุชิต ),暹罗泰国)王子。他是郑昭的儿子、拉玛一世的外孙。越南《大南实录》称其为昭缗

蒙门是郑昭的儿子,为拉玛一世长女昭华·钦艾泰语สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าฉิมใหญ่所生,蒙门在吞武里王国时期的封号是昭华猜·索潘图旺(สมเด็จเจ้าฟ้าชายสุพันธุวงศ์)。郑昭被杀后,因蒙门是拉玛一世的外孙而获得赦免,并成为扎克里王朝的一位王子。他在拉达那哥欣王国时期的封号是昭华·阿派提贝(เจ้าฟ้าอภัยธิเบศ),后改为昭华·探玛提贝(เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์),最后改为刹帝利努七。

1809年,拉玛一世逝世,二王伊沙拉颂吞继位为拉玛二世。蒙门阴谋夺取王位,拉玛二世派王子塔(后来的拉玛三世)前去镇压,将其逮捕处死。