1932年经济计划纲要

比里·帕儂榮為暹羅所草擬的經濟計劃

经济计划纲要》(泰语เค้าโครงการเศรษฐกิจ[1],又称《1932年经济计划纲要》、《佛历2475年经济计划纲要》(泰语เค้าโครงการเศรษฐกิจ พ.ศ. 2475[2],通称“黄皮书”(泰语สมุดปกเหลือง[3],是暹罗立宪革命人民党党员比里·帕侬荣为暹罗(即泰国)所草拟的经济计划。由于黄皮书提议进行土地改革,黄皮书遭暹罗国内保守派反对,而比里·帕侬荣亦因此在被逐出内阁后不但遭暹罗总理披耶·玛奴巴功政治打压,更被政府指控为“共产主义者”,使其合法性遭削弱。

经济计划纲要
左方为原版,即“黄皮书”;
右方为经御准版,即“白皮书”
作者比里·帕侬荣
主题暹罗经济
发行信息
出版时间1932年
出版地点 暹罗

背景

人民党的六大党纲中的第三条是“必须在经济上维护人民福祉:新政府将为所有公民找到工作,并对国家经济进行规划,不让人民挨饿”。暹罗立宪革命后,人民党不但想彻底推翻集权绝对君主制,也想彻底改变暹罗大部分土地集中于精英与贵族手上的现象。为此,比里·帕侬荣起草《经济计划纲要》(即“黄皮书”)以达致人民党第三条党纲的目标[3]。黄皮书末附有《国民幸福保障法案》(พระราชบัญญัติว่าด้วยการประกันความสุขสมบูรณ์ของราษฎร)与《经济经营法案》(พระราชบัญญัติว่าด้วยการประกอบเศรษฐกิจ)两个作为黄皮书的配套法律的法案[1]。黄皮书一经起草,即行印制予其推广者与人民党党员过目,而在黄皮书的内容获核实后,比里·帕侬荣随即随即将黄皮书交予内阁泰语คณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 2审议[3]

内容

黄皮书共分以下11章:[1]

  1. 人民党公告(ประกาศของคณะราษฎร
  2. 经济不确定性(ความไม่เที่ยงแท้แห่งการเศรษฐกิจ
  3. 人民幸福的保障(การประกันความสุขสมบูรณ์ของราษฎร
  4. 劳动力流失与人民惰性(แรงงานที่สูญเสียไป และพวกหนักโลก แบ่งเป็น
    1. 劳动力未经充分利用即遭浪费(แรงงานเสียไปโดยที่มิได้ใช้เต็มที่
    2. 劳动力因经济管理不善而遭浪费(แรงงานเสียไปเพราะจัดการเศรษฐกิจไม่เหมาะ
    3. 劳动力因未机械化而遭浪费(แรงงานที่เสียไปโดยไม่ใช้เครื่องจักรกล
    4. 劳动力因人民天生懒惰而遭浪费(แรงงานที่เสียไป เพราะบุคคลที่เกิดมาหนักโลก
  5. 政府获取土地、劳动力与资本之法(วิธีซึ่งรัฐบาลจะหาที่ดิน แรงงาน เงินทุน
    1. 土地供应(การจัดหาที่ดิน
    2. 就业(การจัดหางาน
    3. 资本供应(การจัดหาทุน
  6. 平衡政府收支(การจัดทำให้รายได้และรายจ่ายของรัฐบาลเข้าสู่ดุลยภาพ
    1. 国内平衡(ดุลยภาพภายในประเทศ
    2. 国际平衡(ดุลยภาพระหว่างประเทศ
  7. 以合作社进行分工(การแบ่งงานออกเป็นสหกรณ์
  8. 政府管理国内经济活动之法(รัฐบาลจะจัดให้มีการเศรษฐกิจชนิดใดบ้างในประเทศ
  9. 预防劳资关系难题(การป้องกันความยุ่งยาก ในปัญหาเรื่องนายจ้างกับลูกจ้าง
  10. 国家经济计划(แผนเศรษฐกิจแห่งชาติ
  11. 六大原则相关成果(ผลสำเร็จอันเกี่ยวแก่หลัก 6 ประการ
    1. 自主(เอกราช
    2. 维持内部安全(การรักษาความสงบเรียบร้อยภายใน
    3. 经济(การเศรษฐกิจ
    4. 平等(เสมอภาค
    5. 自由(เสรีภาพ
    6. 教育(การศึกษา

后续

由于黄皮书提议进行土地改革,改革派与保守派之间发生意识形态冲突。内阁于1933年3月12日设立委员会以审议黄皮书,而玛奴巴功总理在委员会会议中会上呈国王巴差提朴(拉玛七世)不同意黄皮书提议的备忘录。比里·帕侬荣随即自主请辞,惟其辞呈不获玛奴巴功总理接纳。同年4月1日,玛奴巴功总理以颁布皇家政令的方式发动政变英语April 1933 Siamese coup d'état,提早解散众议院并暂停实行《暹罗王国宪法泰语รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม》(1932年12月10日宪法)的部分条文。翌日,新内阁泰语คณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 3绕过众议院颁布《佛历2476年共产主义法令》(พระราชบัญญัติว่าด้วยคอมมิวนิสต์ พุทธศักราช 2476),而此举被指意在使比里·帕侬荣噤声。当月12日,新内阁发布经御准的新版《经济计划纲要》(即“白皮书”,สมุดปกขาว),并在其中指控比里·帕侬荣为“共产主义者”以削弱其合法性。[3]

参考资料

  1. ^ 1.0 1.1 1.2 ร่างเค้าโครงเศรษฐกิจ. ปรีดี-พูนศุข. [2023-05-18]. (原始内容存档于2023-02-10). 
  2. ^ สารานุกรมประวัติศาสตร์ไทย. 泰國皇家學會泰语สำนักงานราชบัณฑิตยสภา 2. 曼谷: 141. 2002. ISBN 974-8123-83-9. 
  3. ^ 3.0 3.1 3.2 3.3 ใจจริง, ณัฐพล. สมุดปกเหลือง: คนหนุ่มกับความพยายามเปลี่ยนแปลง รากเหง้าของสยาม. 国内英语Matichon. 2021-04-14 [2023-05-18]. (原始内容存档于2022-01-20).